Uśmiecha się arystoteles,
gdy ewolucję ukamieniowuje
egzegi monumentum
niby brat, a on sam z brązu
te lico, ta wstążka DNA na wieki zaklęta
a to nie tędy droga chłopcze co w nomenklaturze kradłeś księżyc.
Uśmiecha się arystoteles,
gdy ewolucję ukamieniowuje
egzegi monumentum
niby brat, a on sam z brązu
te lico, ta wstążka DNA na wieki zaklęta
a to nie tędy droga chłopcze co w nomenklaturze kradłeś księżyc.
Rozmawiam z doktorantem o mojej poezji
Doktor wszystkiego, i choć wie wszystko to nie wie nic
to czyni nas w parze
Pisze mi recenzje jak książka z fakultetu archaicznej literatury czynu z lat 2230stych
zawsze z tym samym zapałem
haunting, visceral, and thought-provoking. Its rhythmic, almost mechanical repetition creates an atmosphere of inevitability
stunning piece, filled with vibrant imagery and a profound connection to the natural world
deeply reflective, blending the scientific with the poetic to explore timeless themes of transformation and connection.
Juz widzę te plakaty na Boradwayu,
Te cytaty w produkcjach audiowizualnych
Kawa paruje, ja nie piję kawy, to nic, niech paruje
Podpisy, reczitale, wernisaże, apanaże,
Wszystko w zachodnich walutach,
Marynarz, kot w butach.